Προσφάτως ερευνημένη και ερμηνευμένη
αρχαία Ελληνική Μουσική της Κλασσικής περιοδου

Για πρώτη φορά ως και σήμερα, πραγματοποιείται μια προσπάθεια αναβιώσης της μουσικής της κλασσικής Ελληνικής Αρχαιότητας, μέσω εντατικής έρευνας και ανακατασκευής της συγκεκριμένης περιόδου (5ος και 6ος αιώνας π.Χ.). Με την αξιοποίηση οργάνων καθώς και των αυθεντικών τεχνικών για το παίξιμο τους, σε συνδυασμό με την προσθήκη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, η καθημερινή μουσική ζωή της Αρχαίας Ελλάδας είναι και πάλι, μολονότι η αυθεντική μουσική της εποχής εκείνης έχει χαθεί για πάντα.

Για σχεδόν είκοσι χρόνια ο μουσικός και μουσικός αρχαιολόγος Conrad Steinmann και ο κατασκευαστής οργάνων Paul J. Reichlin έχουν εργαστεί από κοινού στην ανακατασκευή των μουσικών οργάνων και της μουσικής της Αρχαίας Ελληνικής Κλασσικής περιόδου. H λεπτεπίλεπτη και εμβριθής μελέτη των πρωτότυπων, αυθεντικών μουσικών οργάνων σε μουσεία του Λουνδίνου, του Παέστουμ, της Κοπεγχάγης, της Αθήνας, της Κορίνθου, της Βραυρώνας, του Πολυγύρου και της Θεσσαλονίκης θέτουν την βάση για την ανακατασκευή των οργάνων. Επίσης, σωζόμενες αγγειογραφίες από την ευρύτερη χρονική περίοδο του 500 π.Χ διασφαλίζουν ένα σημαντικό σύνολο οπτικού υλικού, για την ανάλυση των οργάνων αυτών.

Μια πρόσθετη σημαντική πηγή για την καταβύθιση στους ήχους της εποχής, είναι η γλώσσα των ελληνικών στίχων. Τα χαρακτηριστικά τους, με τους ιδιαίτερους τονισμούς και την προφορά, καθώς και την ρυθμική εκφορά, μας επιτρέπουν να εξάγουμε συμπεράσματα για το πως θα πρέπει να ήταν το σχήμα και το σμίλευμα της μουσικής, τότε. Αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται με τις επιμέρους, πολύτιμες δυνατότητες και ξεχωριστούς τονισμούς του κάθε οργάνου. Παρότι η μουσική έχει συνθεθεί εκ νέου από τον Conrad Steinmann, τα στοιχεία της εμπίπτουν στα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, όσο είναι δυνατόν.